25.6.09
Gisteren waren we met een klein groepje zogenaamde Edubloggers aan het einde van de dag uitgenodigd door Karin Winters om bij Paragin in Putten te komen praten over een mogelijke samenwerking. In de trein erheen las ik nog een interessante post van Kobus van der Slossen, waarin hij het volgende over de edubloggers (waar hij natuurlijk zelf ook bijhoort vind ik) zegt en wat ook de reden verwoordt waarom we gisteren bij elkaar kwamen:

Dit zijn de eenlingen. De schrijvers. De kleine selecte groep waartoe niemand zich echt wil of kan rekenen. Want de échte edublogger bestaat niet. Het zijn de schrijvers die over onderwijs schrijven en in een soort permanente roes van onvrede leven. De edublogger ziet altijd verbeteringen. Ze zien zelfs tekortkomingen in die schamele pogingen van anderen tot verbeteringen. De edubloggers hebben een soort gat in de markt gevonden. Maar ze zijn niet georganiseerd genoeg om het op te vullen. Willen ze dat wel? Een onverenigbare vereniging. De water-naar-zee-dragers en de roependen-in-de-woestijn. De edublogger is de koploper in een netwerk van volgelingen. En andersom.Lees vooral ook de rest van deze post van Kobus want er staan meer interessante en prikkelende constateringen in. Ook ik heb hier al eens iets dergelijks verzucht en bij meerdere van de andere edubloggers zie ik dezelfde boodschap voorbij komen. Maar misschien komt er nu toch verandering in het feit dat we niet georganiseerd zijn en kunnen we wel dat "gat in de markt" zoals Kobus het noemt vullen. Gisteren is een eerste brainstormsessie geweest en, zoals je ook bij Karin kunt lezen, het is nog te vroeg om er veel over te kunnen zeggen, maar ik heb het gevoel dat we goede uitwisseling hebben gehad van ideeën die hopelijk tot iets moois zal leiden en waar veel mensen die onderwijs en ict een warm hart toedragen hun voordeel mee kunnen doen. Wordt vervolgd dus.

5 Responses to "Edubloggers unite!"
Ik herken me trouwens niet in de permanente roes van onvrede en het "water naar de zee dragen" gevoel.
Misschien wel een beetje roepende in de woestijn af en toe, maar ik heb wel degelijk het idee dat we gehoord en gevolgd worden!
Here’s to the crazy ones. The misfits. The rebels. The troublemakers. The round pegs in the square holes. The ones who see things differently. They’re not fond of rules. And they have no respect for the status quo. You can quote them, disagree with them, glorify or vilify them. About the only thing you can’t do is ignore them. Because they change things. They push the human race forward. And while some may see them as the crazy ones, we see genius.
Because the people who are crazy enough to think they can change the world, are the ones who do.
Bron: http://en.wikipedia.org/wiki/Think_different
Die laatste zin, da's mijn motto!
@Karin ik heb er zeker een goed gevoel aan overgehouden en ben heel benieuwd wat er van jullie kant gaat komen!
Een reactie posten